1. Home
2. Verhalen
3. De hemel op aarde? Overweging bij de start van de advent

De hemel op aarde? Overweging bij de start van de advent

02/12/2022 - 13:13

Woensdag vond de eerste kloostercirkel plaats. We brachten het licht binnen via de eerste adventskaars, namen een rustmoment en gingen met elkaar in gesprek adhv het boek van Anselm Grun. Hieronder lees je de inleiding die Vanya schreef.

‘Leer dansen, anders weten de engelen in de hemel niets met jou te beginnen’. Dit is een uitspraak van Augustinus. In de geest van Augustinus hebben de zusters Augustinessen ook decennia lang gewerkt en geleefd in Harelbeke, o.a. vanuit het klooster. We willen vanuit dit denken verder gaan zoeken naar nieuwe vormen, nieuwe rituelen, een nieuwe gemeenschap.

Deze uitspraak bevat vele elementen: levenskracht, durf, passie, speelsheid, avontuur, maar ook spiritualiteit. Een besef dat er meer is dan het alledaagse, vaak zwaar aanvoelend leven.

Missen we dat niet? Een soort zwierige lichtvoetigheid, verlossend, hier en nu in ons eigen leven. Is dat niet een stukje hemel op aarde?

Het feit dat we beperkt zijn, dwingt ons niet om het leven krampachtig aan te vatten, of om alles er maar te zien uit halen. Missen we de hemel niet? De hemel in het leven van alledag. De combinatie van het uitzien naar & met de voeten op de grond, noemt Anselm Grün ‘geaarde spiritualiteit’. Wie het geheim van de transcendentie niet ziet, mist de kans van zijn leven. Zonder het uitzien naar hoop & liefde verliezen wij de grond onder ons. Maar wat houdt dat dan precies in? Verschillende overtuigingen vullen dat op een andere manier in. Dat kan verwarrend zijn, maar misschien ook wel inspirerend? Wat leren de kloosters ons hierover?

Werk en contemplatie hoorden voor de monniken en zusters altijd al bij elkaar. We kunnen hier veel van leren. Maak je werk zinvol, maar ga er niet in op. De balans is zo belangrijk. Benut de tijd om jezelf en anderen te vinden. Raak jezelf niet kwijt in de stress van het dagelijkse leven.

Het leven is een kunst. Kunst is zoeken, creëren, actief zijn, nadenken, uitproberen, falen,.. Verder zoeken naar ritme, balans en onnodige ballast afwerpen. Beide elementen bij elkaar brengen gehechtheid en openheid. Geworteld en toch onafhankelijk. Verbonden met de aarde, gericht op de hemel. Wat is mijn levenskunstvorm? Wat is die van jou? Kunnen we dit samen ontdekken?

Met deze vraag willen we samen de advent ingaan. In lijn met de natuur keren we ons naar binnen. Niet om ons te verstoppen, maar wel om te herbronnen, te rusten. Wie fundamenteel wil veranderen, wie wil groeien en volwassen worden, heeft veel rust nodig. De natuur is hier onze Goddelijke leermeester. Geef je ziel de ruimte om te ademen. Zo kan de levenskracht, die elk van ons bezit, rustig ontkiemen. Wat wij verlangen en datgene waar we bang voor zijn, waar we voor weglopen, onze eigen werkelijkheid is de humus voor de plant die ‘geluk’ heet.

De komende vier weken gaan we individueel en samen met elkaar op weg, dit adhv het boek van Anselm Grün. Zonder druk, in alle vrijheid. Welkom!

Dit tekstje is geïnspireerd op de inleiding uit het grote boek van levenskunst van Anselm Grün, Uitgeverij Ten Have.